Angelique Krüger

Ik verbind mijn naam graag aan de voedselbank Oost-Achterhoek hoewel ik het tegelijkertijd rampzalig vind dat er voedselbanken nodig zijn.

Zolang dit echter zo is hoop ik vooral dat mensen niet schromen om aan de bel te trekken als dat nodig is. Hulp durven aanvaarden en accepteren.

De vele vrijwilligers die zich inzetten voor de voedselbank doen dat vanuit hun hart, ontvangen je graag en er is niets om je voor te schamen.

Vanuit mijn jeugd weet ik hoe het is als ouders ‘dubbeltjes moeten omdraaien’, niet 1 x maar meerdere keren. Voor mijn moeder een zware last, voor ons als kinderen was het zoals het was. Ik heb er geen schade door geleden, sterker nog ben er een behoorlijke doorzetter van geworden en leerde bovendien al jong dat je je best moest doen als je iets wilde. Nog steeds kan ik genieten van een stuk kaas of een potje honing, een luxe die wij ons vroeger niet konden permitteren. Ik kook zo creatief mogelijk om verspilling tegen te gaan. Die creativiteit komt voort uit het feit dat we weinig en eenzijdig eten hadden. Gek genoeg heeft de armoede uit mijn jeugd mij dus ook iets gebracht.. maar ik gun het niemand…